(overgebleven)

 

wat stijgt omhoog door de onderkant
die nu bovenkant wordt
en wordt zijn spiegelbeeld op het
golvende licht? zijn eigen wolkigheden

wanneer hij los komt van dit
of gene verband, hellend tegen de
onzichtbare berg van een vlak land
in een hoek van pakweg 30 graden

hellend in het gezelschap van
zijn eigen vaagheden in nieuwe
ongrijpbaarheid ze achter
zich latend concreter

hij ziet hij denkt: kiel vleugels
zijn eigen schaduw

 

+++

 

als ze tegen je lacht als je
kijkt en daarna weer
een keer en de volgende
keer weer als je kijkt en
elke keer weer blijft lachen
betekent het dan iets?

nu weet ik niets meer
te bedenken om langs je te lopen
en naar je te kijken

 

+++

 

de verlossing (de
oplossing) van de held
als een wolk  de wanden
van haar grot zijn hem te ver
hij is geen polyfemus (niet
veel besproken en evenmin reusachtig)
doolt als een schip (een wolk)
in deze eindeloos eindige holte
warning wet fuel cell
do not remove

hij weet niet waar hij is
hoewel z’n bestemming vastgesteld
en instaptijd is er
een gat in de tijd van een
andere tijd, alle
bekende onzekerheden
this is your captain speaking
there is a pretty strong wind up there
but i think we can manage it

het is waar boven de wolken
schijnt de zon ze kookt
kookt de wolken de geuren
in haar vagina als een dierlijke bloemenweide
wellustig lustwekkend afrodisiacum
in haar wolken schijnt de zon
woelen de schaduwen

 

+++

 

het vreemde waarvan hij de
naam niet kent wordt talrijker
alles heeft zijn plaats maar waarom
deze en hoeveel toeval is daarin?

alles heeft ook zijn namen en is
benoembaar maar dan: is het
begrepen en ook vastgelegd
of beweegt het onder het
begrip vandaan eenmaal begrepen

de geit die gisteren achter hem
aan liep is not from here
het is een wilde geit die achter
iedereen aanloopt het is a female

wat weet je nu van die koppige
bedelares die zich niet liet verjagen
dit landschap onbekend voor hem
maar voor anderen het dagelijkse
en daarachter de onzichtbare bergen

 

+++

 

Dit kan niet meer
doodstil hangt zijn stem
in de glazen
hij zou zeggen moeten (bijv.)

het metafysische woord dat om
een middelpunt wentelt (tol van
welke fysicus, bewijs van welke
fysische wet) energie opwekt
en zichzelf nooit inhaalt

(vast punt op een draaiende schijf
als kind op een draaimolenpaard
naar een ander reikend) of
een ander systeem van ophanging misschien?
losgekomen aan een draad
(denk bijvoorbeeld aan de zweefmolen)
tijdelijk wordt de eeuwige vastheid opgeheven

(wat kan niet tijdelijk? eilanden
drijvend in de zee bergen in de
wolken naderen en drijven uiteen
op de wind van een woord
en de schipper O jaagt de golven uiteen)

tijdelijk is veel mogelijk tijdelijk
kunnen ze elkaar ontmoeten
in de onmetelijke ruimte vanhet tijdelijke (naar elkaar en weer uiteen)

in het kalmer water van
de fysische wetten zal
hij zich begeven
en de bijhorende verbeelding

 

+++

 

ja als je alles moest geloven

 

+++

 

als hij met zijn vingers haar hand aanraakt
zodat zijn vingertoppen zich bewegen
door het dal van haar hand

als zij haar haren schudt
maar niet om iets te ontkennen
als alles niets meer betekent
omdat het gevoel elke betekenis verjaagt

laat ze dan maar een daad verrichten
de woorden te hulp roepen
om niets meer te zeggen

 

+++

 

het leven bestaat uit
veel onafgemaakte gesprekken

 

+++

 

uit de rotsen uit het
gespleten rotsblok
van het eiland
uit de rotsvloer

concretiseren zich gestalten met
horens gehoornde voorvaderen
(nu nog net los van het steen
maar gauw zijn ook zij
weer herinneringen)

steenkleurig als de rotsen
biddend en herkauwend hun
legenden zwerftochten en wonderen
nu weer slechts een plaats

waar water in een bron welt
nog onschuldig zonder verhaal
verzamelplaats voor rozenkransen
schipperstruien petten en grove jurken

het kunnen geiten zijn of heiligen
deze schimmen
met de wijsheid en kleur van stenen

 

+++
ja als men alles moest geloven
+++
zoals toen hij uit het licht viel

zichtbaar geworden in het zand

op het pad een onschuldig slapende dood

en het altijd herfst werd herfstig en vergankelijk

ze zeggen dat je een poort van licht binnengaat

zoals toen hij uit het licht viel

en in het zand liep nu sterk vertraagd

en daar gevallen lag omhoog in het zand

uit het licht en voor goed zichtbaar in dat andere

uit de rust uit de onrust voorgoed in de rust

ze zeggen dat je een poort van licht binnen gaat

in de morgen in het gevaarlijke moment van licht

omdat zoals toen hij in het licht viel

en in het licht in de onrust de laatste schaduw

 

+++

 

(de treurigheid die aan onze lichamen
kleeft is de
keerzijde van wat we aan
plezier en genot kunnen krijgen)

de keerzijde en misschien ook het begin

en toch intact te blijven niets
van onszelf te verliezen

het kinderlijke het onverantwoordelijke

alles wat waar is is ooit bedacht
maar met minder inspanning dan wat
wordt gelogen

het leven loopt uit op de dood
dit staat tegenover alle heroiek

waarom het beperkte van ons leven
onze lichamen niet te zien als hun kracht

de treurigheid die aan onze lichamen kleeft
is ook het begin van wat we aan
plezier en genot kunnen krijgen)

de keerzijde en misschien ook het begin

de hazelaar weerlegt dat er
in de winter
geen tijd is voor lust en sex

de hazelaarkatjes mauwend van
winterliefde aan hun takken
zijn kleine gele pikkies (de mannetjes)
en daartussen de rode vagina’s van de
vrouwtjes

liefde maar zonder doel
wachtend op de wind?

de katjes van de hazelaar zijn
geil van/met winterverlangen (lust)
de kleine ronde knopjes van de vrouwelijke
katjes op de uiteinden van de takken
al open tot mijn verwaondering
in mijn gedachten gingen ze pas
later open maar nu straalden ze al
fel rood wachtend terwijl de mannelijke
nog stijf omhoog stonden

woorden die me week maken zoals week
lief lijf beminnen

winters: met een koel hoofd van
verliefdheid (koel verlangen)
beramend wat hij zal doen
+++

 

Er wonen “twee zielen” in me een
zwarte en een witte het is
alleen maar een duister spel
zegt de ene het is serieuze ernst
zegt de ander zwaarwichtig de een
heeft het over een ziel
wat ziel zegt de ander

 

+++

 

+++

 

schaapsberichten
beste weide
alles wat ooit bedacht is…

alles wat waar is is ooit bedachtmaar met minder inspanning dan wat
wordt gelogen

maar wat onwaar is niet minder
we verbeelden ons heel wat werkelijkheid

en we zullen het onbekend maken
aan iedereen

(ze zeggen wel het heeft tijd nodig)

over het weer kan iedereen meepraten

onze identiteit is een compromis
dat tijdens ons leven tot stand komt

wie een ander in de ogen kijkt ziet zichzelf
na regen komt meestal weer regen
(maar zelfs daarvan kun je niet zeker zijn)

(toen) de gezamenlijke benaming van de
geslachtsorganen was: het plassertje

waarom het beperkte van ons leven
ons lichaam niet te zien als de kracht
(de waarde) ervan

waarom het beperkte van ons leven
onze lichamen niet
te zien als de kracht ervan de waarde

het leven loopt uit op de dood
dit staat tegenover alle heroiek

 

+++

 

Hij hoort alles zeggen ze
als ik antwoord geef
op iets terwijl
ik iets anders doe

een eigenschap voor een spook of
een geest soms ben ik ergens
en hebben ze me
niet horen komen

 

+++

 

En op een dag hing er een man

Maar buiten heerste een ontnuchterende vrieskou

Het wordt kouder en kouder

Er lag een invalide fiets langs de straat

De schakels van de fietsketting lichten op onder de straatlantarens

De golven willen me graag natte voeten geven en de wind stuift in mijn nek

Je handen waaien voorbij
de regenwolken als metaforen boven
je handen waaien voorbij
je tedere mond is teder door mij
zonder mij alleen een mond

waarom het beperkte van ons leven
onze lichamen niet
te zien als de kracht ervan de waarde

maar misschien ook een
belofte (of ik heb het alleen maar
bedacht)

maar nu nog niet er zijn
weer teveel dingen gebeurd die
ze moet verwerken zonder
nieuwe contacten ze kwam net
van een begrafenis toen ik belde

verwerkingstijd

onweer? sprak iedereen erover
de volgende morgen
was iedereen wakker geworden van het
verschrikkelijke onweer
(uit de slaap uit bed dichter tegen elkaar gekropen)
was ik er weer doorheen geslapen